‘Gordon Bennett!’ is in het Engels een kreet van verbazing. Zoiets als ‘pot vol blommen!’ of ‘snotverdorie!’. De uitdrukking verwijst naar de Amerikaanse uitgever, James Gordon Bennett jr., die een leven heeft geleid, waar velen jaloers op zullen zijn. Hij werd geboren met een zilveren lepel in de mond en maakte er een gouden van. Lijkt hij aanvankelijk volkomen ongeschikt om zijn vader James Gordon Bennett sr. op te volgen, tussen zijn zeilraces, jachtpartijen en polowedstrijden door lukt het hem in korte tijd de oplage van zijn New York Herald te verdrievoudigen.

Nadat hij een schandaal veroorzaakt heeft in het burgerlijke New York, vertrekt Bennett in 1877 naar Europa waar hij tien jaar later de Paris Herald opricht die 125 jaar zal bestaan als de International Herald Tribune. Zijn reputatie is belabberd. In zijn bedrijf heerst angst en achterdocht, terwijl hij op zijn magnifieke zeiljacht de ene cruise na de andere maakt. Bennett mikt met zijn levendige krant op de elite van het Belle Époque die zich net als hijzelf overgeeft aan uitspattingen en sportfestijnen. Hij organiseert autoraces in 1900 en later ook boot-, ballon- en vliegtuigraces, voor alles kon je de Gordon Bennett Cup winnen.

In 1914, wanneer de Duitse troepen optrekken naar Parijs blijft Bennett in de Franse hoofdstad nadat de regering met een groot deel van de Franse pers is gevlucht naar Bordeaux. In tijden van oorlog heeft een stad behoefte aan een betrouwbare nieuwsgaring, weet hij als geen ander. Voor het eerst in zijn leven maakt hij zelf de kopij persklaar. Bennett is de held van Parijs. Van het laatste restje papier worden enkele exemplaren gedrukt en opgehangen in vitrines aan de gevel van de redactie.